«انتقال یک تجربه؛ ایده یابی و پرورش ایده» هجدهمین نشست تخصصی از سلسله نشست‌های تخصصی «۲۰ نشست ۳۴» در آخرین روز از سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، با حضور رخشان بنی اعتماد برگزار شد.
به گزارش ستاد خبری سی و چهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، سومین نشست روز پایانی جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «انتقال یک تجربه؛ ایده یابی و پرورش ایده» با حضور رخشان بنی اعتماد در پردیس گالری سینمایی ملت برگزار شد.
بنی اعتماد در ابتدای نشست با اشاره به تجربه های فیلمسازی اش خاطرنشان کرد: آن چه که در این مسیر به من کمک کرد تجربه هایی بود که از زمان منشی گری صحنه ام در تلویزیون به دست آوردم. زمانی که در ۱۸ سالگی کارم را به عنوان منشی صحنه در تلویزیون شروع کردم بسیار سخت کار می کردم. این حرفه که نمی دانم در حال حاضر در تلویزیون چگونه است؛ در آن زمان نیاز به دانستن بسیار داشت و پس از آن تجارب در گروه مستندسازان تلویزیون شروع به ساخت مستند کردم که برایم یک دانشگاه فشرده بود.
کارگردان «خارج از محدوده» افزود: آن زمان کار نویسندگی هم انجام میدادم اما هیچ کدام از آن فیلمنامه ها اجازه ساخت نگرفت تا  سال ۶۶ که فیلمنامه «خارج از محدوده» به نگارش فرید مصطفوی مجوز ساخت گرفت. این فیلمنامه به دلیل مضمومنش که درباره بروکراسی اداری بود از نظر موضوعی برایم جذاب بود و با دغدغه هایم همخوانی داشت. فیمنامه ای که برآمده از دغدغه هایم بود به من اعتماد به نفس برای ساخت فیلم اولم را داد.
بنی اعتماد درباره انتخاب لحن طنز برای فیلم «خارج از مدوده» گفت: موضوع و مضمون ساختار و لحن را تعیین می کند و در این فیلم فاصله گرفتن از رئالیسم این امکان را فراهم می کرد که بسیاری از مسائل را مطرح کنم.
وی با اشاره به اینکه شرایط حاکم بر فیلم کوتاه و مستند فیلمسازان را به سمت سینمای بلند سوق می دهد، توضیح داد: اگر شرایط دیده شدن، اکران و ساز کار هنر و صنعت بر فیلم کوتاه و مستند حاکم شود، فیلمسازان کوتاه برای ماندن در این حرفه احساس رضایت می کنند. زمانی که این توجه وجود ندارد فیلمساران تمایل به ساخت فیلم بلند تمایل پیدا می کنند.
وی با تاکید بر اینکه ایده یک وحی یک شبه نیست، افزود: ایده مرتبط با دغدغه های صاحب اثر است و به لایحه های عمیقی در گذشته، شناخت اجتماعی ، سواد و آگاهی نسبت به پیرامون بر می گردد. رفتن به درون درجاهایی چنگک هایی به ذهن شما می زند که در آینده به شکل ایده خود را نشان می دهد و این ارتباط از دغدغه های پنهان ما ریشه می گیرد.
بنی اعتماد تصریح کرد: سیر کردن، بودن و زیستن مقدماتی برای شروع نوشتن یک اثر هستند. فیلمسازی که ارتباط مداوم با جامعه نداشته باشد تبدیل به یک تکنسین مجری ساخت می شود.

کارگردان «زیر پوست شهر» با اشاره به تفاوت اساسی بین سینمای مستند و فیلم کوتاه، گفت: نیاز به قدرتمندی ایده و ساختار در فیلم کوتاه بسیار سخت تر است. ایده در فیلم کوتاه بسیار مهم است زیرا زمان بسیار کنترل شده تر از سینمای بلند است. زمانی که ایده پیدا می شود و شما را پیدا می کند مرحله کنکاش و پرورش ایده است.
بنی اعتماد با تاکید بر اینکه باید نسبت به ابعاد مختلف ایده شناخت پیدا کنید، ادامه داد: اساس و ملاتی که قصه را شکل می دهد دانشی است که فیلمساز نسبت به آن موضوع و ایده دارد. کند و کاو کردن بسیار مهم است. فیلمنامه نویس باید برای هر سئوالی جواب داشته باشد که فیلم و قصه قوام بگیرد. ممکن است بسیاری از اطلاعات پژوهش در فیلم نباشد اما به شکل گرفتن موقعیت کمک می کند.
کارگردان «خون بازی» تصریح کرد: پرورش ایده مانند شخصیت است زمانی که فضا را درست می شناسید این رسوب تجربه های شما و درمعرض واقعیت قرار گرفتن ایده را قوام می دهد. هیچ کدام از فیلم ها و فیلمنامه های من مبنای واقعی ندارد ضمن اینکه همه آن ها پرتویی از واقعیت هستند که برآمده از رسوب شناخت، پژوهش و نزدیکی با موقعیت هاست.
وی درباره چگونگی پژوهش برای فیلم هایش توضیح داد: من حتما برای ساخت فیلم هایم پژوهش میدانی می کنم و در فضا قرار می گیرم. نوشتن فیلمنامه برای من از زمان پژوهش شروع می شود و تا پایان کار این پژوهش ادامه دارد و متوقف نمی شود.
این فیلمساز درباه تجربه کارکردن فیلمسازان جوان با بازیگران و افراد حرفه ای، گفت: فیلمساز باید بتواند اعتماد طرف را جلب و تسلطش را به او ثابت کند. مشکل زمانی است که فیلمساز نتواند مدیریت و تسلطش را به گروه از جمله بازیگران القا کند.
بنی اعتماد با بیان اینکه تکرار مضمون برای من هیچ وقت بازدارنده نبوده است، ادامه داد: جوهر موضوعات مطرح شده در ادبیات و سینما را اگر جمع بندی کنیم محدود و تکرار شونده هستند اما این تکرار به معنای کسالت نیست.مهم زاویه نگاه است. به ادبیات جهان هم نگاه کنیم بسیار به هم شبیه هستند اما تفاوت در زاویه نگاه و پرداخت آن  ها را از هم متمایز می کند.
وی درباره اهمیت نگارش کامل فیلمنامه پیش از شروع ساخت فیلم، گفت: یکی از پرمسئولیت ترین کارها نگارش فیلمنامه است. روی دغدغه هایتان تمرکز کنید و راجع به موضوع هایی که می خواهید فکر کنید. تکنیک ها را می توان آموخت آداب را باید آموخت. بنی اعتماد ادامه داد: فیلمنامه یک موجود زنده است و باید بارها دیالوگ هایتان را تکرار کنید. دیالوگ در لابلای واژه ها اطلاعات را در پنهان ترین شکل ممکن انتقال می دهد. باید کنش شخصیت ها در دیالوگ و عملکرد خود را نشان دهد.  اگر نتوانید گذشته شخصیتتان را برای خود روشن کنید آن کاراکتر و موقعیت قابل درک نخواهد بود. بیوگرافی برای شخصیت هایتان بسازید و برای آن منطق پیدا کنید.
وی با تاکید بر اهمیت انتخاب کلمات و لحن دیالوگ ها اضافه کرد: دیالوگ های فیلمنامه تغییر نمی کند اما در تمرین روتوش می شود. دیالوگ ها در هم تنیده شوند و زندگی را بیان می کنند.
وی در پایان درباره ایده متفاوت فیلمنامه «قصه ها» گفت: همان طور که در ابتدا گفتم ایده ها وحی نمی شوند و بر اساس نیاز ها و دغدغه های فیلمساز سراغ او می آیند. قصه ها نیز فیلم زمان خودش است. من زمانی که این فیلم را ساختم برای گرفتن مجوز ساخت فیلم مشکل داشتم و به شدت دلم برای سینمای اجتماعی و شخصیت های فیلم هایم تنگ شده بود. ایده ساخت « قصه ها» نتیجه همه این فشارها بود که ۷ فیلم کوتاه بسازم و آن ها را کنار هم تدوین کنم. در آن زمان این ساختار را ه حل من برای ساخت فیلم است.
در این نشست قسمت هایی از فیلم های «خارج از محدوده»، «زرد قناری»، «پول خارجی»، «نرگس»، «روسری آبی» و «بانوی اردیبهشت» و «زیرپوست شهر»، «گیلانه»، «خون بازی» و «قصه ها» برای حاضران نمایش داده شد.
سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه از ۲۵ تا ۳۰ مهر ماه به دبیری سیدصادق موسوی در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.