خاطره نگاری از جشنواره سی و دوم ۳

خاطره نگاری از جشنواره سی و دوم ۳

گاهی آدم می ماند و یک حسرت همیشگی
وقتی که در جشنواره سال قبل فیلم های شاگردان آقای کیارستمی به نمایش درآمد با خود عهد کردم این بار که استاد کارگاهی در هر کجای سرزمینم برگزار کرد باید بروم و شعور و شاعرانگی اش را از نزدیک نظاره کنم و از آن دریای بی کران نصیب من حقیر هم جرعه آبی شاید!
و حالا افسوس همیشگی من از دیدار رو در رو و بسنده کردن به همان خاطره ی مکالمه ی تلفنی با استاد بر سر پروژه پایان نامه ام!
گاهی چه زود دیر می شود!
سعید نجاتی
فیلمساز انجمن سینمای جوانان ایران، دفتر قم. تیر١٣٩۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *