مصاحبه با ” ماتیا بیولی” کارگردان فیلم کوتاه ” به یاد و خاطر… “

مصاحبه با ” ماتیا بیولی” کارگردان فیلم کوتاه ” به یاد و خاطر… “

در مورد فیلمتون بهمون بگید. ایده اولیش از کجا اومد؟

این فیلم از یک تفکر کنایه آمیز الهام گرفته: زمانی که آخرین عکس و خاطره ما از بین برود، انگار ما هیچوقت وجود نداشته ایم. براساس این ایده ی از دست دادن همه چیز، من یک زبان بصری جدید که با هر دوربین قابل دستیابی است اختراع کردم:

از فوکوس خارج کردن تصاویر در یک اتاق روشن مناسب این اجازه را به من داد که اشکال تحریف شده منحصر به فردی ایجاد کنم، درست به شکنندگی خاطرات ما.

در مورد خودتون بهمون بگید، تحصیلاتتون، تجربیاتتون. دلمون می‌خواد بیشتر راجع بهتون بدونیم.

من در شهر کوچکی در ایتالیا متولد و بزرگ شدم. با پیش زمینه ای کاملا خودآموز، همیشه سعی کردم دنیای بینهایت رسانه را کشف کنم. از انیمیشن تا عکاسی، که با آنها پروژه های بین رشته ای درست کردم. من هنوز مجذوب آزمایش هر نوع تکنیک با استفاده از روش های خلاقانه، بدون از دست دادن مفهوم مد نظر خودم هستم.

این فیلم قبلا در کدوم جشنواره ها به نمایش دراومده؟

این فیلم قبل از تهران ، در جشنواره های بین المللی فیلم مختلف شرکت کرده از جمله جشنواره فیلم برمن در

آلمان، هفته فیلم Minikino در بالی، Kino Otok در اسلوونی و درایتالیا و ایبریدا – جشنواره

هنرهای میانی و جشنواره فیلم MalatestaShort

چطور اعضا تیمتون رو پیدا کردید و چطور ارتباط بین افراد رو قوی نگه می‌دارید؟

اعضای تیم من (ریکاردو سیمونچینی به عنوان فیلمنامه نویس و انریکو توسی به عنوان بازیگر اصلی و آهنگساز)  از دوستان صمیمی من هستند. من آنها را سالها پیش، پس از انتشار چند ویدیو در کانال شخصیم در یوتیوب ملاقات کردم. آنها از آن زمان از همکاران مورد اعتمادم هستند.

معمولا چطور بودجه فیلمهاتون رو تامین می‌کنید؟

اکثر فیلم های من با بودجه بسیار کم که عمدتا پس انداز شخصیم بودند، ساخته شدند. من فکر می‌کنم فیلم های بزرگ زمانی که محدودیت های بزرگ دارند، تولید می‌شوند. وقتی بودجه کمی دارید، مجبورید خلاقانه فکر کنید و این نکته مثبتی برای خلاقیت شماست.

چطور با جشنواره فیلم کوتاه تهران آشنا شدید؟ آیا با سینمای ایران آشنایی دارید؟

من همیشه در مورد جشنواره فیلم کوتاه تهران  و پرستیژش در اکوسیستم صنعت سینما شنیده بودم. برای همین بودن در جشنواره ۲۰۲۲ افتخار بسیار بزرگی است.

من ابتدا از طریق عباس کیارستمی با سینمای ایران آشنا شدم. سادگی پرقدرت داستان و مضامین عمیق او، نمایانگر یک سینمای فوق العاده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *