مصاحبه با فیلمساز: ” سیلوستار کلباس” کارگردان فیلم کوتاه ” کارخانه فیلم”

مصاحبه با فیلمساز:

مصاحبه با فیلمساز: ” سیلوستار کلباس” کارگردان فیلم کوتاه ” کارخانه فیلم”

در مورد فیلمتون بهمون بگید. ایده اولیش از کجا اومد؟

از زمانی که خیلی جوان بودم عکاسی را شروع کردم. در آن زمان، بیشترین وسایل عکاسی برای ما از کارخانه محلی   Fotokemika  بود.وقتی چند سال پیش آن کارخانه فیلم متروکه را دیدم، فضا احساسی بود. من از آن فضاهای خالی کارخانه و اشیاء یافت شده در آنها با استفاده از حلقه های فیلمی که در اینجا ساخته شده بود، عکس گرفتم. فیلم ها منقضی شده بودند و بازتولید عکس ها اغلب ضعیف بود. من این را دوست داشتم زیرا بیشتر به پیری و گذرا بودن شهادت می داد. گرفتن عکس ها سال ها طول کشید. به همین تعداد عکس خلق شد که در نمایشگاه های عکاسی به نمایش گذاشتم. اما کل داستان تنها با اتصال عکس ها به عنوان یک سکانس فیلم بیان می شود.

در مورد خودتون بهمون بگید، تحصیلاتتون، تجربیاتتون. دلمون می‌خواد بیشتر راجع بهتون بدونیم.

من متولد ۱۹۵۶ هستم. عکاسی را خیلی زود شروع کردم. من در سال ۱۹۸۲ در آکادمی هنرهای دراماتیک زاگرب در رشته فیلمبرداری فارغ التحصیل شدم. امروز من یک استاد تمام وقت در همان مدرسه هستم. قبلا به عنوان عکاس و فیلمبردار آزاد و فیلمبردار تلویزیون کار می کردم. در طول فعالیتم چندین فیلم بلند و تلویزیونی، سریال و مستند ساختم، نمایش عکس گذاشتم و آثار حرفه ای در زمینه فیلمبرداری منتشر و تدوین کردم.

در رابطه با جنبه بصری، هیچ وقت فکر نمی کردم که فیلم کارگردانی کنم. اما در ۴۷ سالگی اولین فیلمم را به عنوان کارگردان ساختم.

پس از آن، چندین فیلم مستند شخصی و خودبازتابی (“همه چیز درباره اوا”، “گزارشگر جنگ”، “۲۰ روز در تبت”) و فیلم های تجربی( self-portrait V2.1  و سینما ستاره سرخ، برج) را کارگردانی کردم و همزمان نمایشگاه های عکاسی خود را بیشتر کردم.در فیلم‌های مستند و تجربی و همچنین نمایشگاه‌های عکاسی، اغلب از منابع زندگی‌نامه‌ای استفاده می‌کنم، اما در مورد رسانه‌های تصویری هم طرح مساله می‌کنم.

این فیلم قبلا در کدوم جشنواره ها به نمایش دراومده؟

بیست و هشتمین جشنواره فیلم سارایوو، ۲۰۲۲، سارایوو، بوسنی و هرزگوین – اولین نمایش جهانی

بیستمین جشنواره فیلم لیبورنیا، ۲۰۲۲، اوپاتییا، کرواسی – جایزه بهترین طراحی صدا

هجدهمین جشنواره ۲۵ FPS، ۲۰۲۲، زاگرب، کرواسی

چطور اعضا تیمتون رو پیدا کردید و چطور ارتباط بین افراد رو قوی نگه می‌دارید؟

همکار جوانترم، فیلمبرداری با دستان طلایی است که در فیلمبرداری به من کمک کرد. پسر من به ضبط صدا علاقه مند است، بنابراین طبیعتاً در فیلم دخیل بود. تدوینگر فیلم که کهنه سرباز بود، قبلاً روی فرم های تجربی با من کار کرده بود. او خیلی دوست داشت این فیلم را تدوین کند و بی صبرانه منتظر بود تا فیلم برای تدوین آماده شود. طراحی صدا را به یکی از همکارانم سپردم که در بین طراحان صدا در زاگرب بهترین بود.

معمولا چطور بودجه فیلمهاتون رو تامین می‌کنید؟

مهمترین سرمایه گذار فیلم مرکز سمعی و بصری کرواسی است. مثل هر صندوقی، زمانی را اعلام می کنند، من باید درخواست بدهم و پروژه ام را ارائه دهم که بعضی اوقات قبول می شود.

چطور با جشنواره فیلم کوتاه تهران آشنا شدید؟ آیا با سینمای ایران آشنایی دارید؟

جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران بسیار معروف و با رتبه‌بندی بالاست و اطلاع داستن راجع به آن عجیب نیست. همچنین در لیست سایت های اینترنتی برای ثبت نام در جشنواره ها قرار دارد.

با توجه به سنت غنی و تعداد فیلم های ایرانی، به سختی می توانم بگویم که فیلم های ایرانی را خوب می شناسم. اما من تعدادی فیلم های دیده ام، حداقل از فیلم هایی که در سراسر جهان نشان داده می شود. در سینمای ایران گاهی ترکیبی شگفت انگیز از نگاه شاعرانه و اجتماعی-انتقادی وجود دارد و من را به وجد می آورد.

این امر در مورد فیلم های داستانی، کلاسیک و معاصر و همچنین مستند نیز صدق می کند. من فیلم های عباس کیارستمی، مجید مجیدی، اصغر فرهادی، جعفر پناهی را خیلی دوست دارم… و فیروزه خسروانی را تحسین می کنم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *