در مورد فیلمتون بهمون بگید. ایده اولیش از کجا اومد؟
این ایده در زمان اقامت هنریم در روم، درست بعد از اولین قرنطینه کرونا، به ذهنم رسید. زمان بسیار عجیبی بود چون تابستان بود ولی گردشگری رشد نکرده بود. من در شهر موزه ها بودم که پر بود از آثار تاریخی که معمولا بسیار شلوغ بودند ولی این بار خالی از جمعیت. من به راجع به اشیا بدون انسانها فکر کردم. فیلم من از اینجا شروع شد.
در مورد خودتون بهمون بگید، تحصیلاتتون، تجربیاتتون. دلمون می‌خواد بیشتر راجع بهتون بدونیم.
در کودکی می‌خواستم کارمند دولتی بشم اما والدینم دوست داشتند که من هنرمند بشوم. چون به شدت تاثیرپذیر بودم، هنرمند شدم. در هنرستانی در مرکز فرانسه تحصیل کردم و بعد برای تحصیل به استودیو ملی هنرهای معاصر le Fresnoy رفتم.
این فیلم قبلا در کدوم جشنواره ها به نمایش دراومده؟
این فیلم پیش از این در جشنواره های دیگری از جمله:
– در بخش رقابتی جشنواره L’Etrange، Forum des images، پاریس.
– در بخش رقابتی هفته فیلم Minikino، بالی، اندونزی.
– در بخش رقابتی جشنواره بین المللی فیلم تیرانا، تیرانا، آلبانی.
– جشنواره بین المللی سمعی و بصری Origen، Ocre، گرانادا، اسپانیا.
– جشنواره فیلم ترانی، ترانی، ایتالیا.
– منتخب رسمی جشنواره ملی فیلم انیمیشن، فیلم های تجربی، رن.
به نمایش درآمده.
چطور اعضا تیمتون رو پیدا کردید و چطور ارتباط بین افراد رو قوی نگه می‌دارید؟
من تیم خاصی ندارم. به تنهایی کار می کنم و دوستان و اقوام گاهی بهم کمک می کنند. آنها از من حمایت می کنند یا گهگاه کمکی بهم می‌رسانند. برای Bassin d’attraction، ملیسا رایک، یکی از دوستانم، در طراحی صدا به من کمک کرد. شریک زندگیم هم اغلب نظرات خودش را در مورد کارهایم به من می گوید و این به من کمک زیادی می کند.
معمولا چطور بودجه فیلمهاتون رو تامین می‌کنید؟
من هیچوقت فیلمی با تهیه کننده یا بودجه واقعی نساختم. اگه کسی رو می‌شناسید که آنقدر دیوانه باشه که بخواد باهام همراه بشه، بهم بگید!
چطور با جشنواره فیلم کوتاه تهران آشنا شدید؟ آیا با سینمای ایران آشنایی دارید؟
دوستی دارم که همزمان با من در Fesnoy بود که کارگردان و هنرمند بزرگی است، اسمش آرش نصیری است، فیلم های کوتاه باشکوهی مثل «تهران-گلس» (۲۰۱۴) یا «داروین دارو» (۲۰۱۸) را کارگردانی کرده. علاوه بر این، فیلم «جدایی» اصغر فرهادی (۲۰۱۱) را خیلی دوست داشتم.