یادداشتی بر داستانی «داستان اتوبوس»

یادداشتی بر داستانی «داستان اتوبوس»

عباس روزبهانی
«پسری جوان هر روز، موقعی که وارد اتوبوس می‌شود دخترک را می‌بیند که خوابیده است. هیچ وقت با دخترک حرف نزده اما می‌داند که در کدام ایستگاه پیاده می‌شود. مشکل این است که امروز دخترک به موقع بیدار نشده و ممکن است جا بماند. آیا باید بیدارش کند؟» این داستان فیلمی است که به جرأت می‌توان گفت اکثر قابلیت‌های لازم برای یک فیلم کوتاه خوب را ‌دارد؛ هم از ایجاز بهره گرفته و هم موضوع انتخاب شده، جذاب و جالب است. دو شخصیت اصلی فیلم بسیار دوست‌داشتنی هستند و از آن مهم‌تر خیلی به هم می‌آیند و نه تنها این دو کاراکتر اصلی بلکه شخصیت‌های دیگر فیلم هم خوب چیدمان شده و هر یک از آن‌ها در جایی که باید باشند قرار دارند و در زمان مناسب اکت‌های درخور و متناسب را بروز و ارائه می‌دهند. هیچ حرکت و عنصر اضافی را در این فیلم شاهد نیستیم و از طرفی دیگر خلأ یا کمبودی که فیلم را دچار لکنت کند به چشم نمی‌خورد. داستان اتوبوس، فیلمی دوست‌داشتنی و در عین حال فراموش نشدنی است. ایده و فیلم‌نامه کاملا با الگوهای یک فیلم کوتاه ساخته و پرداخته شده است. فیلم دارای شروعی مناسب است که به سرعت مخاطب را به قلاب می‌اندازد و او را با خود همراه می‌کند و با پایان دلنشین و در عین حال منطقی که نه تنها حس خوبی را به بیننده منتقل می‌کند بلکه یک پایان سینمایی ناب را رقم می‌زند.
 
سی‌و‌چهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران ۲۵ تا ۳۰ مهرماه به دبیری سیدصادق موسوی در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *